bir şehrin eşkiyası
- Görüntüleme: 60
sen şimdi kalkıp gidiyorsun. git.
cemal süreya
eh kadın, sen şimdi gidiyosun ya
gelirim ardınsıra ayyaşlığımla geceleri
peşim sıra çingenleri de gelir mahallenin
klarnet, darbuka ve keman çalarak eskileri
eh kadın, gülüyosun ya sen şimdi
sanma gülleri dikensiz bahçedir yüreğim
severim ben, dilimde horoz dövüşü ağzı
fiyakası kaç bozulmuş, esmer serseriliği
yaşamın, çıkar sarmaşıklarına da evinin
bıçağa dönüşür ayak tırnakları öfkemin
sana dönük olmasa da rezilliği dünyanın
içelim, adet sancılarının sarhoşluğunu
zaten, kim sever naz edişlerini senin, kim bilir
sular kesikken, ah! istanbul,
çiçeklere su verişinin
eh kadın, uzak bir öpücük gönderiyom sana şimdi
lütfederseniz kabulbuyrun
yeniyetme ağız kokumu
başka nedir ki sevmek, ne kadar rezil olursak o
kanayan bir sevişmektir belki yalnız gecelerimiz
tüm evliler bilir, azarlar kadınlar kanarken
bir de gözleriniz o kadar güzeldirler ki
söz etmedim onlardan uzun bir süredir
bunlar nankör bulutların, öpmedim kaç zaman
işte bunlar da o suskun yağmur yüklü dudakların
bakakaldığım ardından, dibi çıkmış şişe kadar boş
kelam kadar kısa, bir öpücük kadar uzun,
bakışların
eh kadın, şişeler kırarsın kafamda sanki
hakkındır, rezalet yakışır bize ah! beyoğlu’m
gözlerin kollar beni insafsızca yağarken yağmur
arada bir tersi dönen şemsiye gibi
yalnız kalplerimizi ters yüz yapar giyeriz
bundan sonra ne denir? ya da ne yeriz?
akşam yemeği vakti naraları, piyasa raconları
giden gider güzelim, gözlerin bozuk akşamüstü
sararım seni, yalnızlığım ip atar
trikotaj makinelerinde, kedilere inat
dam dam dolaşır çapkınlığım
arka sokaklarında evinin, sararır yüzüm
sıtmalı titrerim, hasta rezil sokaklara düşerim
peşim sıra çingenleri de gelir mahallenin
klarnet, darbuka ve keman çalarak eskileri
eh kadın sen gidiyosun ya şimdi
hasta olsam ne’olcek, şimdi bir kuş meseli
düşlerini kime emanet bırakacak bu dünya
kimi öldürecek azar azar geceleri
kime sarılacak kırılgan yalnızlığıyla
saf aldanışlarıyla bir rezilin
kim kime aldatacak seni severek
kim olup ölecek arsız geceleri
korkak sen bilirsin gözleri
kime dönecek sabaha karşıları...
eh kadın sen gidiyosun ya şimdi
gelirim ben ardınsıra
eşkıyalığıyla bu şehrin
